Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα: Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα, το 13ωρο

1^η  Οκτώβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΕΣ/ΟΙ  στους δρόμους!

Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα, το 13ωρο.

Το νέο νομοσχέδιο που έφερε για διαβούλευση το υπουργείο Εργασίας και η Ν. Κεραμέως έρχεται να σαρώσει ό,τι απέμεινε από τα εργατικά δικαιώματα μετά τα μνημονιακά αντεργατικά μέτρα, υιοθετώντας πιστά και με τον πιο ακραίο τρόπο τις κατευθύνσεις της ΕΕ και ΟΟΣΑ στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και της «ανάπτυξης». Το 13ωρο είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο η συνολική οργάνωση της ζωής του εργαζόμενου και της οικογένειάς του μπαίνει στη μέγγενη, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εργοδοτών. Πρόκειται για συνέχεια και κλιμάκωση της αντεργατικής πολιτικής των προκατόχων της, με τους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη.

Η νέα επίθεση επιχειρεί να επιβάλλει:

13ώρη εργασία, μισθούς πείνας και ζωή χωρίς δικαιώματα και χωρίς ανάσα. Η κατάργηση του 8ώρου παγιώνεται και ο χρόνος εργασίας αποδιοργανώνεται πλήρως. Επιτρέπεται εργασία έως 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη (με την αρχή να έχει γίνει με τους 2 εργοδότες), ενώ η «διευθέτηση» επεκτείνεται σε εβδομαδιαία βάση, με το ωράριο να αλλάζει ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι ο εργαζόμενος δεν ξέρει πότε και πόσο θα δουλεύει, με σοβαρές συνέπειες στην προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Παράλληλα, χαρίζεται απλήρωτος χρόνος: μία ώρα -μισή ώρα πριν και μετά το ωράριο- στις βιομηχανίες και 20 λεπτά στους υπόλοιπους κλάδους.

Διεύρυνση της υπερωριακής εργασίας και υπερεργασίας, αλλά με μειωμένες αμοιβές. Με τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, οι υπερωρίες δεν πληρώνονται αλλά μετατρέπονται σε ρεπό όποτε βολεύει τον εργοδότη.

Η ημερήσια υπερωρία αυξάνεται από 3 σε 4 ώρες και επιτρέπεται ακόμη και στην εκ περιτροπής απασχόληση, που μέχρι σήμερα απαγορευόταν. Παράλληλα, μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές για υπερεργασία και υπερωρία, κάνοντας την εργασία πιο φθηνή και «ευέλικτη».

Διάλυση της «κανονικής άδειας». Η κανονική άδεια μειώνεται σε μία μόλις εβδομάδα, από τις τουλάχιστον δύο συνεχόμενες που ίσχυαν μέχρι σήμερα, περιορίζοντας τον χρόνο ξεκούρασης και διακοπών του εργαζόμενου και της οικογένειάς του.

Υπονόμευση της πλήρους απασχόλησης. Καθιερώνονται «fast track» συμβάσεις διάρκειας έως 2 ημερών, μετατρέποντας την εργασία σε επισφαλή και αβέβαιη, με το πρόσχημα των «έκτακτων αναγκών».

Διευκόλυνση περαιτέρω των απολύσεων με την «απλοποίηση των διαδικασιών»: ενώ προηγούμενα νομοσχέδια θεωρούσαν οικειοθελή αποχώρηση μετά από 5 αδικαιολόγητες μέρες απουσίας, το νομοσχέδιο Κεραμέως μειώνει τις μέρες σε 3 και καταργεί την υποχρέωση υπογραφής του εργαζόμενου.

Συνεχή απαξίωση και διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο το έργο των ήδη υποστελεχωμένων ελεγκτικών μηχανισμών: με την «απλοποίηση» των διαδικασιών πρόσληψης και «οικειοθελούς αποχώρησης», με την διαπίστωση μόνο τριών «μονών χτυπημάτων» της ψηφιακής κάρτας ανά μήνα χωρίς κυρώσεις, και με την κατάργηση της υποχρέωσης να υπάρχουν έντυπα έγγραφα (πίνακες προγράμματος και προσωπικού) στον χώρο εργασίας.

Νέο πειθαρχικό δίκαιο για τους δημόσιους υπαλλήλους που θυμίζει κάτι από τα παλιά. Το νέο «ιδιώνυμο» με σαφή στόχο τη συνδικαλιστική δράση και την καταστολή κάθε φωνή διαμαρτυρίας είναι άμεσα συνδεδεμένο με την άρση της μονιμότητας. Με τη διεύρυνση των «παραπτωμάτων» που οδηγούν σε απόλυση και την επαναφορά της «δυσμενούς μετάθεσης», η κυβέρνηση επιχειρεί να απλώσει ένα πέπλο τρομοκρατίας πάνω στο δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα.

Με την ακρίβεια να μαστίζει τα εργατικά νοικοκυριά, μας λένε ότι πολλοί «επιθυμούν» να δουλεύουν σε δυο δουλειές για 13 ώρες! Μας λένε ότι οι συνταξιούχοι, καθώς η σύνταξη δεν φτάνει, «επιθυμούν» να συνεχίσουν να εργάζονται, και η κυβέρνηση μειώνει την ειδική φορολογία τους. Ενώ η εργασία των ανηλίκων συνεχώς αυξάνεται! Έτσι, η «επιθυμία» και η «ελευθερία» των εργαζομένων, οδηγεί την κυβέρνηση της ΝΔ στην «εξ’ ανάγκης» νομιμοποίηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της φθηνής εργασίας και της έντασης περαιτέρω του αυταρχισμού.

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι άλλη! Η εντατικοποίηση της εργασίας και η εξουθένωση των εργαζομένων κοστίζει ανθρώπινες ζωές – το 2024 σκοτώθηκαν 140 εργαζόμενοι και φέτος έχουμε ξεπεράσει του 150! Τα ζητήματα της υγιεινής και ασφάλειας δεν λύνονται με μαθήματα πρώτων βοηθειών στους χώρους εργασίας που προβλέπει το νομοσχέδιο.

Το «αυτονόητο» δεν είναι τα κέρδη των εργοδοτών αλλά  βασικός μισθός και σύνταξη που φτάνουν για να ζήσεις. Το αυτονόητο είναι να προλαβαίνει ο εργαζόμενος να ξεκουραστεί από μέρα σε μέρα, να οργανώνει τη ζωή του, προσωπική και οικογενειακή, όπως αυτός θέλει, να προλαβαίνει να ξεκουραστεί στις διακοπές και προπάντων να μπορεί να τις χρηματοδοτήσει! 

Ο μόνος δρόμος για αυτά τα αυτονόητα είναι να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε τα εργοδοτικά δεδομένα που επιχειρούν να επιβάλλουν. Να αγωνιστούμε ώστε να ανασυγκροτήσουμε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με όρους μαζικής συμμετοχής, ταξικής ενότητας και δράσης. Για να γίνουν τα συνδικάτα ξανά χρήσιμα για όλους και όλες μας, ενεργά, αγωνιστικά και επικίνδυνα για την αστική τάξη και την πολιτική της.

Η απεργία της 1ης Οκτωβρίου να γίνει ο σταθμός που θα βάλει τις βάσεις για να διεκδικήσουμε μια ζωή που θα ζούμε από τη δουλειά, και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε!

Όλοι και όλες στους δρόμους!

Για να μην περάσει το 13ωρο.

Για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους.

Για μισθούς και συντάξεις αξιοπρεπείας και όχι πείνας.

Αγωνιζόμαστε για :

- Δραστική μείωση του ωραρίου εργασίας. 7 ώρες δουλειάς ημερησίως και 35 την εβδομάδα.
- Ριζικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις στο ύψος της κάλυψης του κόστους ζωής.
-Επαναφορά των δύο δώρων στο δημόσιο και  στις συντάξεις.
- Αυστηρά μέτρα προστασίας της υγιεινής και ασφάλειας σε όλους τους χώρους εργασίας, ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών
- Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για όλους και όλες!

 Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα