Συμεών Κεδίκογλου - Βιωσιμότητα των δημοτικών δομών παιδικής φροντίδας και ανάγκη επανακαθορισμού της κρατικής χρηματοδότησης

Ο Βουλευτής Ευβοίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Συμεών Κεδίκογλου, κατέθεσε Ερώτηση, μαζί με άλλους Βουλευτές, προς τον Υπουργό Εσωτερικών και την Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας σχετικά με  τη βιωσιμότητα των δημοτικών δομών παιδικής φροντίδας και την ανάγκη επανακαθορισμού της κρατικής χρηματοδότησής τους.  

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας

Θέμα: «Βιωσιμότητα των δημοτικών δομών παιδικής φροντίδας και ανάγκη επανακαθορισμού της κρατικής χρηματοδότησης»

Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα από τα οξύτερα δημογραφικά προβλήματα στην Ευρώπη. Η υπογεννητικότητα, η αδυναμία στήριξης των νέων οικογενειών και η αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού απειλούν, ευθέως, τη βιωσιμότητα της χώρας σε βάθος χρόνου. Η ελληνική κοινωνία στηρίζει τις ελπίδες της για δημογραφική αναστροφή και ισότιμη κοινωνική ένταξη στην εύρυθμη λειτουργία των δημοτικών δομών παιδικής φροντίδας. Βρεφικοί, παιδικοί σταθμοί και ΚΔΑΠ δεν είναι απλώς κοινωνικές υπηρεσίες. Πρόκειται για τους βασικούς άξονες για τη στήριξη της οικογένειας, της εργασίας και της παιδικής ανάπτυξης, ιδίως για τα παιδιά των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής πίεσης και πληθωριστικών πιέσεων.

Η Αυτοδιοίκηση, διαχρονικά, επιδιώκει την αύξηση των ωφελούμενων παιδιών, προκειμένου να διασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση όλων των οικογενειών σε δημόσιες, ποιοτικές δομές. Η ζήτηση για πρόσβαση σε αυτές τις δομές παραμένει σταθερά αυξημένη, όμως η πολιτική της κυβέρνησης την τελευταία τριετία κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, περιορίζοντας τον αριθμό των ωφελούμενων – ιδίως στα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) – αφήνοντας εκτός, δεκάδες χιλιάδες παιδιά, ακόμη και με πλήρεις φακέλους αίτησης.

Την ίδια στιγμή η χρηματοδότηση των δημοτικών δομών παραμένει στάσιμη, ανεπαρκής και καθηλωμένη, παρά τη σημαντική αύξηση του κόστους λειτουργίας και των υποχρεώσεων που προκύπτουν από το αυστηρό πλαίσιο αδειοδότησής τους και οδηγώντας πολλές εξ αυτών σε οικονομική ασφυξία.

Ειδικότερα:

- Η αξία του voucher δεν έχει αναπροσαρμοστεί σε σημαντικό βαθμό, εδώ και πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να μην καλύπτει ούτε το μισό του πραγματικού κόστους, ανά παιδί, για τους βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς, γεγονός το οποίο επιβαρύνει τους δημοτικούς προϋπολογισμούς.

- Οι δημοτικοί σταθμοί δεν λαμβάνουν καμία πρόσθετη επιχορήγηση πέραν του voucher – ούτε για το αναγκαίο προσωπικό, ούτε για τις λειτουργικές τους δαπάνες.

- Αντίθετα, υπάρχουν επανειλημμένες καταγγελίες για αθέμιτες πρακτικές σε ιδιωτικές δομές, που ενώ εισπράττουν το voucher, χρεώνουν επιπλέον ποσά στους γονείς ή απαιτούν μη θεσμοθετημένες "εισφορές".

Υπενθυμίζεται ότι στα πρώτα στάδια του προγράμματος «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» (ΕΣΠΑ), η ίση μεταχείριση μεταξύ ιδιωτικών και δημοτικών φορέων προέκυπτε από ρητή υποχρέωση του ενωσιακού δικαίου. Σήμερα, όμως, που υπάρχει εκτός από τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα και σημαντικό ποσό ενίσχυσης, ύψους περίπου 70 εκατ. Ευρώ, από τον κρατικό προϋπολογισμό και συγκεκριμένα από τον προϋπολογισμό του ΥΚΟΙΣΟ, τέτοια υποχρέωση γι’ αυτή τη χρηματοδότηση, δεν υφίσταται.

Μ’ αυτά τα δεδομένα, εξακολουθεί να διατηρείται το ίδιο καθεστώς ίσης επιδότησης, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη, ούτε οι διαφορετικές εργασιακές σχέσεις (30ώρο στο δημόσιο έναντι 40ώρου στον ιδιωτικό τομέα), ούτε το αυξημένο κόστος λειτουργίας των δημοτικών υποδομών, ούτε η μονομερής επιβάρυνση των Δήμων, καθώς οι δημοτικοί σταθμοί δεν έχουν κανένα άλλο έσοδο πέραν του voucher, ούτε καν το γεγονός ότι οι ιδιωτικές δομές λειτουργούν ως επιχειρήσεις, ενώ οι δημοτικές παρέχουν υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Αυτό το μοντέλο επιδότησης, όμως, καταλήγει να στερεί πολύτιμους πόρους από τις δημοτικές δομές.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επί των ημερών της είχε επιλέξει, συνειδητά, να θεσπίσει την υποχρεωτική δίχρονη δημόσια προσχολική αγωγή, ενισχύοντας τον δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών παιδικής φροντίδας. Σήμερα, η συνέχιση της ίσης χρηματοδότησης ιδιωτικών και δημοσίων δομών, παρά την αλλαγή πηγών χρηματοδότησης, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με αυτή τη στρατηγική στόχευση και συμπλέει με μια ευρύτερη τάση ενίσχυσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην εκπαίδευση και την παιδική φροντίδα. Η πολιτική αυτή, που ουσιαστικά επιδοτεί με εθνικούς πόρους την ιδιωτική δραστηριότητα, βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τις ανάγκες των οικογενειών, τη βιωσιμότητα των δημοτικών δομών και το δημόσιο συμφέρον.

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Προτίθενται να προβούν σε αναπροσαρμογή της αξίας του voucher, ώστε να ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος λειτουργίας των δημοτικών δομών;

2. Θα υπάρξει πρόβλεψη για πλήρη κάλυψη της μισθοδοσίας του προσωπικού που απαιτείται σύμφωνα με τις άδειες λειτουργίας των δημοτικών δομών; Πώς θα εξασφαλιστεί η θέση εργασίας όλων αυτών των ανθρώπων σε δημοτικές δομές που κινδυνεύουν να κλείσουν, λόγω υποχρηματοδότησής τους;

3. Υπάρχει πρόθεση να καλυφθεί τουλάχιστον το 50% των λοιπών λειτουργικών δαπανών των δημοτικών δομών από τον κρατικό προϋπολογισμό;

4. Προτίθενται να διαμορφώσουν μόνιμο, σταθερό μηχανισμό κρατικής χρηματοδότησης, ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η ποιοτική λειτουργία των δημοτικών δομών παιδικής φροντίδας;

5. Πώς προτίθενται να ελέγξουν τις αναφερόμενες αθέμιτες πρακτικές ιδιωτικών δομών που, ενώ επιδοτούνται από το Δημόσιο, επιβαρύνουν οικονομικά τις οικογένειες;

---