Αλεξάνδρα Θαλασσινού: Το ρέμα του Παλέα: από τη συγκάλυψη στη δημόσια υγειονομική απειλή

Το ρέμα του Παλέα: από τη συγκάλυψη στη δημόσια υγειονομική απειλή

Εδώ και χρόνια το ρέμα του Παλέα είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Ζήτησα επανειλημμένα από τη δημοτική αρχή να απαιτήσει τον καθαρισμό του από την Περιφέρεια. Επιτέλους, καθαρίστηκε. Το αυτονόητο, δηλαδή, έγινε πράξη — και είπα «μπράβο», παρότι το «αυτονόητο» δεν είναι άξιο επαίνου, αλλά υποχρέωση: για την αποφυγή πλημμυρών τον χειμώνα και για την αποτροπή πυρκαγιών το καλοκαίρι.

Αλεξάνδρα Θαλασσινού

Όμως το πρόβλημα δεν τελείωσε. Ίσα-ίσα, τώρα φαίνεται πιο καθαρά: Κάθε μέρα βλέπουμε νερά να ρέουν μέσα στο ρέμα, ενώ έχει να βρέξει εβδομάδες. Λύματα, κατά πάσα πιθανότητα. Από πού προέρχονται; Ποιοι τα διοχετεύουν εκεί; Και κυρίως: ποιος κάνει τα στραβά μάτια;

Έθεσα το ερώτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο Λογοδοσίας  στο τέλος, εκτός ημερήσιας διάταξης, με κλειστά μικρόφωνα και εισέπραξα ειρωνικό χαμόγελο. Καμία απάντηση. Μόνο ότι θα έχουμε γενικά και αόριστα "ευχάριστες εκπλήξεις"

.

Το θέμα, όμως, είναι γνωστό από το 2019 — από τότε που το ρέμα μυρίζει απαίσια, και δεν είχε καθαριστεί ποτέ. Είναι υγειονομική βόμβα για την περιοχή. Είναι εστία μόλυνσης και ταυτόχρονα δείγμα συγκάλυψης και αδιαφορίας, αφού η δημοτική αρχή γνωρίζει ποιοι ευθύνονται, αλλά επιλέγει να το «θάψει» κάτω από το χαλί.