Oι servicers είχαν αποφασίσει: θα προχωρούσαν σε πλειστηριασμό πάση θυσία. Δεν απάντησαν ποτέ στις προσφορές. Δεν ενημέρωσαν. Δεν διαπραγματεύτηκαν.
Ο κύριος Δημήτρης ζούσε για δεκαετίες στο διαμέρισμα που είχε αγοράσει με κόπο και αξιοπρέπεια. Ήταν πατέρας δύο παιδιών, αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας που είδε την επιχείρησή του να καταρρέει στα χρόνια της κρίσης. Με μικρή εταιρική οφειλή – λιγότερη απ’ ό,τι χρωστά ένας καλός μισθός ΔΕΚΟ – βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπος με πλειστηριασμό.
Δεν κρύφτηκε. Αντιθέτως. Πλήρωσε χρέη στο δημόσιο, τακτοποίησε πολεοδομικά τα ακίνητά του, προσέλαβε μηχανικούς, νομιμοποίησε χώρους, έκανε ό,τι θα έκανε ένας πολίτης που θέλει να ανταποκριθεί. Βρήκε αγοραστές, υπέγραψε προσύμφωνα, εξασφάλισε ποσό που υπερκάλυπτε κατά 5 και 6 φορές την οφειλή του.
Όμως οι servicers είχαν αποφασίσει: θα προχωρούσαν σε πλειστηριασμό πάση θυσία. Δεν απάντησαν ποτέ στις προσφορές. Δεν ενημέρωσαν. Δεν διαπραγματεύτηκαν.
Και τότε εμφανίστηκε εκείνος. Ένας “καλοθελητής”. Τον σύστησαν ως αστυνομικό, φίλο ανθρώπων από «ψηλά». Του παρουσίασαν δικηγόρο – όπως αποδείχθηκε αργότερα, δεν ήταν ποτέ δικηγόρος. Ήταν μέρος του σχεδίου.
Τον έπεισαν ότι θα μεσολαβούσαν με τις εταιρείες, ότι θα πίεζαν για κούρεμα, για χρόνο, για εξόφληση μέσω της πώλησης των ακινήτων. Του είπαν ότι «αν χρειαστείς λεφτά, θα στα δώσουμε από το τίμημα». Τον καθησύχασαν. Τον καθυστέρησαν.
Την ώρα που εκείνος πίστευε ότι προχωράει σε διακανονισμό, οι servicers έκλειναν ραντεβού με τη συμβολαιογράφο. Την ημέρα που ρωτούσε για την ανακοπή του, εκείνη είχε ήδη απορριφθεί. Κι όταν κατάλαβε ότι όλα ήταν στημένα, ήταν αργά.
Στις αρχές Μαΐου έγινε ο πλειστηριασμός. Πλειοδότης δεν ήταν κάποιος ξένος. Ήταν η ίδια η εταιρεία, μέσω θυγατρικής. Αγόρασαν ακίνητα τεράστιας αξίας με ψίχουλα. Και όταν τόλμησε να ζητήσει εξηγήσεις, του απάντησαν: «Ὃ γέγονε, γέγονε».
Δεν τον ενδιέφερε να γλιτώσει. Ήθελε να πληρώσει. Μα δεν του επέτρεψαν.
Δεν ήταν αμέλεια. Ήταν στρατηγική.
Πόσες τέτοιες ιστορίες θα χρειαστούν για να καταλάβει η Πολιτεία ότι οι servicers δεν διορθώνουν το σύστημα – το κακοποιούν;
Πόσοι άνθρωποι θα εξαπατηθούν από ψευτομεσάζοντες που λειτουργούν ως Δούρειοι Ίπποι;
Πότε θα πάψει το «ό,τι έγινε, έγινε» να είναι δικαιολογία για την αυθαιρεσία;
Οι καταγγελίες που ήρθαν στο φως δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά ενδείξεις μιας γενικότερης κατάστασης.
Η βιομηχανία των πλειστηριασμών καλά κρατεί αφού λέγεται ότι από την αρχή του χρόνου έχουν γίνει 15.000 πλειστηριασμοί και τους επόμενους 7 μήνες θα γίνουν πλειστηριασμοί για 19.985 επιπλέον ακίνητα εκτιμηθείσας αξίας 2,35 δισ. ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί μόνο ότι από τις αρχές του 2022 και μέχρι σήμερα, έχουν πραγματοποιηθεί 127,000 πλειστηριασμοί σε διαφορετικούς γύρους (περίπου 90,000 ακίνητα), αξίας 14,8 δις ευρώ. Από αυτους τους πλειστηριασμούς μόνο στο 14,9% υπήρχε πλειοδότης (άρα νέος ιδιοκτήτης), ενώ στο 44% των πλειστηριασμών δεν συμμετείχε κανείς στη διαδικασία. .
Με τον χαμό αυτό έχουν βρει πεδίον δόξης λαμπρόν απατεώνες, ψευτοδικηγόροι και πολλοί άλλοι προκειμένου με κάθε τρόπο να πετύχουν να πλειστηριάσουν ακίνητα. Αν γίνει ο πλειστηριασμό μετά είναι πολύ δύσκολο να βρει το δίκιο του ο ιδιοκτήτης του. Σκεφτείτε ότι τα δικαστήρια προσδιορίζονται από τώρα σε δέκα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουν πάρει το σπίτι όπως όπως και μετά από τόσα χρόνια που θα ξεκινήσει η δικαστική διευθέτηση θα έχουν γίνει όλα όσα πρέπει να γίνουν και θα είναι αργά για τον ιδιοκτήτη που του πήραν το σπίτι. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λένε οι servicers :Τι και αν έγινε λάθος αφού έγινε ο πλειστηριασμός Ω γέγονε γέγονε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου