Στην μνήμη της μάνας μου που σήμερα ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής.
Μάνα σαν λέξη υπέροχη σαν ήχο σου θυμίζει το χάδι στο πέσιμο σου , το δάκρυ που δεν άφησε να κυλήσει , την φροντίδα για την κάθε μέρα σου...Το φιλί για καληνύχτα που σου έδινε , ή σου έστελνε από μακριά.....Ήταν εκεί ,πάντα εκεί δεδομένη, σαν τον φύλακα που θα σου αγρίευε για να σε προστατέψει και θα σε φύλαγε για να μη πέσεις.....και συ α εσύ, ναι εσύ....Το κλασσικό παιδί που θα έπρεπε να της αντιμιλήσεις έτσι απλά γιατί είχες νεύρα γιατί δεν μπορούσες να ξεσπάσεις πουθενά αλλού και αυτή ο εύκολος στόχος ναι σ'; αγαπούσε και θα το δεχόταν....Αχ μάνα.....Και εσύ ακάθεκτος ναι ναι είχες δίκιο τι ήξερε εκείνη ήταν το κατεστημένο....Πόση Θεέ μου υπομονή και εκείνο το βλέμμα ναι να εκείνο το βλέμμα που σου μιλούσε συνέχεια σε όλες τις καταστάσεις που περνούσε...Ένα βλέμμα που μέσα στην σιωπή του φλυαρούσε λέγοντας σου πάντα
ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΜΩΡΟ Μ Ο,ΤΙ ΜΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ....
αυτό το βλέμμα που απέπνεε σιγουριά και θαλπωρή....
Στα δύσκολά πότέ δεν λύγιζε η λύση ήταν έτοιμη αλλά και να μην ήταν δεν πειράζει δεν σε ένοιαζε ήταν εκεί...στα εύκολα ο σάκος του μποξ για να ξεσπάς ναι ναι όπως όλοι και μετά να νιώθεις τύψεις αλλά να μη μιλάς και κείνη να το ξέρει και απλά να χαμογελάει....Ναι ήταν η μάνα εκείνη που σου γιάτρευε με ένα φιλί το πόνο εκείνη που σου φώναζε για το λάθος αλλά σε αγκάλιαζε μετά από λίγο λέγοντας
ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΣΟΥ ΕΧΩ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ....
Εκείνη που έκλαψε περισσότερο από σένα όταν ορκίστηκες στο πανεπιστήμιο....και που σ'; αγάπησε περισσότερο από το εγγόνι της....ναι η μάνα εκείνη η μοναδική για σένα για τον καθένα......Εκείνη που όταν χρειάστηκε έγινε σκύλα για να σε προστατέψει και που όταν πήγες να πεις Μάνα ευχαριστώ σου έκλεισε με τρυφερότητα τα χείλη λέγοντας σου
ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΧΤΥΠΑ ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΛΙΩΝΕΙ ΣΤΟ ΔΑΚΡΥ ΣΟΥ...
Για αυτή τη μάνα ναι γι αυτή που θα πεθάνει, θα σκοτώσει και θα κλάψει θα χαμογελάσει και θα αγκαλιάσει ΓΙΑ ΣΕΝΑ γι αυτή τη μάνα που στο πέρασμα του κακού θα μπει μπροστά ναι γι αυτή τη μάνα τα πάντα την ζωή και το θάνατο γιατί αυτή δεν είναι μάνα είναι αξία και μια αξία είναι διαχρονική στον κόσμο .....
Για αύτη τη μάνα και μόνο γι αυτή .....
Η ΑΛΛΗ ΜΑΝΑ
ο θάνατος είναι η μόνη λύτρωση που αξίζει σ αυτή που το παιδί της το αφήνει έρμαιο των αρρωστημένων ορέξεων του καθενός , η ταπείνωση είναι καταξίωση που θα πρέπει να απαγορεύεται και να εννοείται για να μη μπορεί να ελαφρύνεται η συνείδησή της ότι τιμωρήθηκε .....ναι αυτή την μάνα πρέπει να την σκοτώνεται όχι όμως σωματικά όχι δεν της αξίζει με όλους τους άλλους τρόπους ...Αυτή η μάνα δεν αξίζει τον όρο που έχει γιατί απλά τον σπιλώνει με την ύπαρξη της αυτή δεν είναι μάνα είναι τέρας της φύσης με την μορφή γυναίκας που εκ λάθους έπεσε στην γη ....Ένα λάθος που απλά υπάρχει για να μας δείχνει πόσο εύκολα από τους όρους και την εμφάνιση μπορούμε να παρασυρθούμε
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου